لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ، و با استفاده از طراحان گرافیک است، چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است.
جهت مشاوره رایگان و کسب اطلاعات بیشتر لطفا با شماره های 36630710-051 و یا همراه 09155075956 تماس حاصل فرمایید. همچنین از طریق چت های آنلاین سایت می توانید اطلاعات خود را ارسال بفرمایید تا همکاران واحد فنی با شما تماس داشته باشند.
پیش از آنکه از آببندی و ایزولاسیون صحبت کنیم، ابتدا بهتر است بدانیم ماهیت دیوار حائل چیست و عایقبندی آن چه اهمیت و ضرورتی دارد.
دیوار حائل دیواری است که فشار ناشی از اختلاف تراز به وجود آمده به واسطهی خاکریزی، خاکبرداری و یا سایر عوامل طبیعی را تحمل کرده و به صورت پایدار حفظ مینماید. از این دیوارها به عنوان نگهدارندهی سازه، تکیهگاهی برای پایداری سازهای دیگر و یا مانعی در مقابل ریزش و مهار خاک در دو سطح دارای اختلاف استفاده میشود. دیوارهای حائل از جمله ابنیههای فنی هستند که به وفور در شبکههای حمل و نقل جادهای و ریلی کاربرد دارند.
دیوارهای حائل معمولا در تماس مستقیم با آبهای زیرزمینی قرار دارند و همین عامل موجب آسیبپذیری این دیوارها و تخریب تدریجی آنها میگردد. آب از طریق درزها و ترکهای موجود در بتن دیوار نفوذ کرده و موجب تخریب دیوار میگردد. در مواقعی که سطح آبهای زیرزمینی بالاست، فشار هیدرواستاتیک آب باعث جریان آن به داخل دیوار حائل و نشت آن میشود.
به همین دلیل عایقبندی و ایزولاسیون دیوار حائل از اهمیت بسیاری برخوردار است، چرا که هرگونه نقصان در این بخش از سازه با توجه به عملکرد ویژهی آن، تبعات جبرانناپذیر و هزینههای هنگفتی به دنبال خواهد داشت. نفوذ و نشت آب در دیوار حائل ممکن است در حین ساخت و یا در حین بهرهبرداری اتفاق بیفتد.
عقب ماندن از برنامهی زمانبندی پروژه، تحمیل هزینهی تعمیر و بازسازی بخشهای تخریب شده تنها قسمتی از آسیبهایی است که نشت آب در دیوارحائل به دنبال دارد.
لذا آببندی و عایقبندی دیوار حائل باید با دقت هرچه تمام و بهکارگیری مواد و مصالح استاندارد صورت پذیرد. در ادامه با نحوهی آببندی دیوار حائل آشنا میشویم.
همانطور که اشاره شد، نشت آب در دیوار حائل یا در حین ساخت اتفاق میافتد و یا در حین بهرهبرداری. درصورتیکه نشت آب در حین ساخت اتفاق بیفتد مشکلات زیر ناگزیر خواهد بود:
به عنوان اولین و پایهای ترین روش آببندی دیوار حائل میتوان به روش آببندی مخزنی اشاره کرد. در این روش با در نظر گرفتن فشار هیدرواستاتیک آب و طراحی سازه زیرزمینی بر اساس وجود آن از ترکیب آببندهای غشائی مناسب با پایدارسازی به همراه بتن آببند استفاده می گردد که در آن آببندهای غشائی نقش محافظت از سازه در مقابل شرایط تهاجمی محیطی را دارا بوده و وظیفه اصلی آببندی با بتن می باشد.
این روش آببندی نسبت به سطح آبی که پروژه در آنجا واقع شده است به ۳ روش قابل انجام است:
این روش در پروژههایی که سطح آب در طولانی مدت پایینتر از کف فونداسیون قرار داشته و صرفاً نیاز به کنترل نم و رطوبت خاک دارند (Damp proofing) استفاده میشود. بهرهگیری از یک لایه آببند غشائی مناسب به تنهایی توجیه فنی داشته و به لحاظ اقتصادی هزینهی ناچیزی دارد.
این روش که در آببندی یک روش کاملا متوسط است میتواند فشار هیدرواستاتیک آب را تا ارتفاع محدودی کنترل نماید. در این روش یک لایه آببند غشائی مناسب به همراه بتن آببند مورد استفاده قرار میگیرد.
مصالح آببندی غشائی مورد استفاده در این روش با ایجاد چسبندگی بسیار مناسب با سازه باعث میشوند تا در صورت ایجاد هرگونه سوراخ شدگی، نشت به صورت کاملاً موضعی و محدود باشد که بتن آببند مورد استفاده کاملاً در مقابل آن ایستادگی خواهد کرد. این مصالح از جدیدترین نسل آببندهای غشائی بوده و از ضرایب اطمینان بسیار بالایی برخوردارند.
در آب بندی دیوارهای حائل باید از تماس آب زیر زمینی با بدنهی دیواره تا حد امکان جلوگیری نمود و برای این کار نیز باید از ژئوممبرینها استفاده کرد.
ژئوممبرینها ورقهای نازکی از جنس پلیمر هستند که قابلیت انعطافپذیری داشته و به عنوان عایق بهکار میروند. همچنین آب جمع شده در پشت دیوارها، باید توسط ژئوسنتتیکهای دیگری از قبیل ژئوتکستایلها زهکشی شود. ژئوتکستایلها منسوجاتی نفوذپذیر هستند که در هنگام استفاده همراه با خاک، توانایی جداسازی، فیلتر کردن، تقویت، حفاظت یا تخلیه را دارند. ژئوتکستایلها الیافی همچون پلیاستر یا پلیپروپیلن هستند و به دو صورت بافته نشده Nonwoven و بافته شده Woven ساخته میشوند. ضرورت قرار دادن همزمان زهکشها (ژئوتکستایل) و ژئوممبرینها آن است که هیچیک از این دو به تنهایی کافی نبوده و نمیتواند به طور کامل دیوار را آببند نمایند. زیرا در صورتی که از ژئوممبرین به تنهایی استفاده شود، فشار هیدروستاتیک پشت آن، آنقدر بالا میرود که ژئوممبرین نمیتواند آن را تحمل نماید. در صورتیکه از زهکش به تنهایی استفاده شود، هیچ گاه سطح آب به زیر دیوار نمیرسد و بنابراین دیوار در مجاورت آب قرار میگیرد.
نکتهی مهم در استفاده از ژئوسنتتیکها، این است که باید بعد از نصب آنها از عملکرد یکپارچهی آنها و همچنین جوش مناسب میان قطعات آن اطمینان حاصل نمود. برای این کار تست فشار آب پشت ژئوسنتتیک استفاده می شود. در ادامه آب اضافی زهکشی شده توسط ژئوتکستایلها در چاهی که به آن سپتیک تانک (مخزن تخلیه) میگویند، حمل میشود و در آن جا آب با کمک پمپی به بیرون منتقل میگردد.
در عمل از تکنیک دیگری برای جلوگیری از رسیدن آب پشت دیواره به دیوار حائل نیز استفاده میشود. یکی از این تکنیکها استفاده از چاههای تخلیه است. در این حالت در اطراف دیوار حائل، چندین حلقه چاه ایجاد میکنند به طوری که سطح آنها پایینتر از سطح آب زیرزمینی باشد. سپس آبِ جمع شده در آن توسط پمپهایی تخلیه میگردد. در صورتیکه این کار همراه با ثبتِ دادههای پمپ و عمق آب زیرزمینی باشد، میتوان از آن دادهها برای بهینه کردن طراحی سیستم آببندی دیوار حائل نیز استفاده نمود.
در صورتیکه آب حین بهرهبرداری به دیوار حائل نفوذ کند اولین قدم، شناسایی دقیق محل نشت آب است. برای این منظور باید تمام قسمتهای دیوار حائل بررسی شده و نمزدگیها و خرابیها شناسایی شوند. سپس با توجه به محل نفوذ آب از روشها و مصالح مناسب جهت ایزولاسیون استفاده کرد. نشت آب به دیوار حائل حین بهره برداری مشکلات زیر را در پی دارد:
با توجه به مطالب ذکر شده، نفوذ و نشت آب به دیوار حائل در هر مرحله از ساخت و یا بهرهبرداری، هزینهها و صدمات بسیاری را در پی خواهد داشت. لذا توجه به آب بندی و ایزولاسیون این بخش از سازه بسیار مهم است و نیازمند مواد و مصالح استاندارد و نیز نیروی کار مجرب میباشد.